Moje Tatry, Hala Gąsienicowa-Kasprowy Wierch-Hala Kondratowa. (cz. 1)

 

Kolejna moja piękna przygoda z Tatrami, tym razem na trasie (jak w tytule) Kuźnice - Hala Gąsienicowa - Kasprowy Wierch - w kierunku na Czerwone Wierchy.

W tej części wpisu pierwsza połowa malowniczej i jakże wdzięcznej trasy, a więc po kolei. Wędrówkę zaczynamy zaraz po 5 rano i udajemy się z parkingu obok Wielkiej Krokwi w kierunku Kuźnic, a potem niebieskim szlakiem, oczywiście w ciemnościach ale za to w świetle latarek. Jasno robi się dopiero, zgodnie z przewidywaniami w okolicach Boczanu, po wyjściu z lasu, a to znak że najwyższy czas zrobić pierwszą fotkę i... oczywiście kolejne.

Powoli wyłaniają się z ciemności wspaniałe panoramy okolicy, Giewontu no i w końcu lekko ośnieżone szczyty gór w Hali Gąsienicowej. Ta ostatnia panorama którą sycimy zmysły zawsze jest nagrodą za trud wspinaczki którą mamy za sobą, a przecież to zaledwie wstęp.

 

Po krótkim odpoczynku i posiłku w schronisku Murowaniec, do którego mam szczególny sentyment, wyruszamy żółto-zielono-czarnym szlakiem na południowy zachód, Łagodna, prosta i miła jak na razie dla nóg trasa prowadzi wśród kosodrzewiny mijamy kolejno małe stawki, oraz skrzyżowanie na którym odbijamy w prawo, czyli kierunek Kasprowy Wierch.

Dróżka jest łagodna, acz robi wrażenie niezmiernie długiej, prawie nie kończącej się. Mijamy kolejkę linii krzesełkowej, oraz ku mojej radości  i nie tylko mojej stado kozic. Wspinając się coraz wyżej i wyżej nie sposób jest przeoczyć wspaniałych panoram zarówno z przodu  z tyłu z boku itd...

 Wielkim łukiem prowadzącym wprost do szczytu Kasprowego wierchu około godziny 11-tej dobijamy do celu, pierwszej części naszej wędrówki. Teraz czas na podziwianie szczytów pasma Hali Gąsienicowej, szczególnie zaś Świnicy czy dobrze mi znajomego i miło wspominanego z innej wyprawy Kościelca.

 No to...odpoczynek, coś słodkiego na ząb, uzupełnienie płynów i dalej...  cześć 2

Zakopane, 17.10.2017