"Idąc jesienną aleją..."

Październikowo jesienna pora to zawsze czas na głębszą refleksję, zarówno nad przemijającym czasem, przyrodą jak i może przede wszystkim nad ludzkim życiem, które powoli acz nieuchronnie zmierza w jednym kierunku - kresu ostatecznego ziemskiej wędrówki.

Piękno otaczającego świata dostrzegamy zazwyczaj wtedy gdy nie do końca możemy już z niego korzystać, wyniszczeni chorobą, ułomnościami wieku, niemocą z korzystania z uroków natury i tętniącego życia wokół nas. Spacerując cmentarnymi alejami jesteśmy często zaskakiwani grobami ludzi i przyjaciół  których jeszcze niedawno się widziało na ulicy,  z którymi się rozmawiało, którzy mieli takie same plany na przyszłość jak my żyjący. Takie chwile i takie wspomnienia a szczególnie świeże daty na tablicach nagrobkowych chyba najbardziej uświadamiają nas w kruchości i słabości naszego istnienia, z pozoru jesteśmy tylko "nieśmiertelni" a w rzeczywistości nie możemy być pewni nawet jutra.

Ktoś kiedyś powiedział że... "widmo zbliżającej się śmierci sprawia, że bardziej szanujemy życie" i chyba każdy z tym się zgodzi, jeśli nie już to wcześniej czy później dojdzie do tego samego stwierdzenia. A o zbliżającej się śmierci najbardziej przypominają nam właśnie groby znanych i mniej znanych, bliskich i  dalszych znajomych, których co roku jest niestety coraz więcej na naszej... cmentarnej, jesiennej alei.

dla zainteresowanych więcej na:
Kraków, Cmentarz Rakowicki - 27.10.2021

Kraków, Cmentarz Rakowicki, 27.10.2021

Przed dniem… Wszystkich Świętych

Początek listopada to jak zawsze czas zadumy, wspominania wszystkich zmarłych, tych najbliższych z rodziny, otoczenia, sąsiadów. Zanim jednak wyruszymy na groby aby zapalić znicz i pogrążyć się choć na chwilę w modlitwie, warto  czasem w ciszy i zadumie przejść się po cmentarnych alejach… Czasem spotkać groby ludzi których niedawno jeszcze mijało się na ulicy, znało się tylko z widzenia, czasem mniej lub bardziej darzyło sympatią, czasem  nawet podziwiało za ich talent i powodzenie, a dziś…  pozostało już po nich tylko wspomnienie i często mała niepozorna mogiła.

Ja w październikowy dzień wybrałem się na takie chwile zadumy na najstarszy krakowski cmentarz Rakowicki, zwracając szczególną uwagę na tzw dzieła malej architektury którymi są prezentowane tutaj wspaniałe nagrobki i pomniki, choć nie tylko na to...

Co prawda słoneczny dzień i stosunkowo duży ruch porządkujących groby przed Świętem nie nastrajał do głębokich refleksji  czy zadumy, ale tych kilka chwil niewątpliwie dało mi wiele przemyśleń i zastanowienia się nad życiem, które jak wiemy jest tylko krótką chwilą która zawsze gdzieś ma swój nieuchronny, czasem niespodziewany koniec i kres o którym niestety w codziennym życiu nie pamiętamy lub najczęściej uporczywie i zwyczajnie nie chcemy pamiętać.

dla zainteresowanych więcej na:

Cmentarz Rakowicki - Kraków, 27.10.2019 

Kraków, Cmentarz Rakowicki, 27.10.2019

Dla tych co odeszli... [*]

Pierwszy dzień listopada, jak co roku  odwiedzamy groby naszych zmarłych bliskich, przyjaciół, kolegów czy znajomych...

W zadumie i żalu wspominamy ich mając w pamięci żywe obrazki z czasów gdy zwyczajnie żyli wśród nas, tak jak my... kolejny rok, kolejne święta i kolejne groby których ciągle przybywa... 

Palą się znicze...
Przypominają,
Że ktoś odchodzi,
Inni zostają.
Pośród cmentarzy
Cichych uliczek
Jak wierna pamięć 
- Palą się znicze...

autor: Ryszard Przymus "Znicze"

źródło: internet

Zembrzyce, 1.11.2017